hardlopen voor de leuk

ik heb woensdag voor het eerst een uur hardgelopen op de loopband. de weersomstandigheden noopten me daartoe. de paden waren lang niet allemaal sneeuw- dan wel ijsvrij en ik ben zo iemand die liever geen risico's neemt. jaren geleden ging ik onderuit bij het oversteken van een riviertje in cambodja. afgezien van het feit dat ik een potsierlijke indruk moet hebben gemaakt, voelde ik me niet bepaald zeker op die kletsnatte keien in dat kabbelende water. honderd procent kans op een naderende catastrofe. ik had de rest van de dag een natte, vieze kont. het werd een trauma. soort van. nu is gebruik van een loopband niet zonder risico's. dat wist ik al, ik word op tv en social media geregeld getrakteerd op de gevaren middels filmpjes. een loopband is als een kabbelend riviertje in cambodja... dus ik was op mijn hoede. ik besloot rustig te beginnen. nadat ik mijn iphone in een band had gestopt en mijn favoriete nummer op repeat had gezet, schoof ik de band om mijn bovenarm en